انواع روغن موتور
برای تشخیص روغن موتور مناسب لازم است به دو مورد بسیار مهم توجه نمود.
اول شاخص گرانروی روغن و دوم درجه کیفی آن.
در زیر به بررسی هر یک از خواص یاد شده خواهیم پرداخت.
شاخص گرانروی
شاخص گرانروی یا ویسکوزیته (Viscosity) عبارت است از مقاومت روغن در مقابل جریان یافتن. به طور مثال آب دارای ویسکوزیته پائین و عسل دارای ویسکوزیته بالاست. ویسکوزیته تابع عکس دماست. یعنی هر چه دما بالاتر باشد ویسکوزیته کاهش می یابد و هر چه دما افت کند ویسکوزیته بالاتر می رود.
انجمن مهندسین خودرو آمریکا ، شاخصی برای گرانروی روغن های مورد مصرف در خودرو تعریف نموده اند که آن را با علامت اختصاری SAE که مخفف Society of Automitive Engineers است نشان می دهند. بنابراین ویسکوزیته 40 را با نشان SAE : 40 نشان می دهند.
چند نکته در خصوص خواص دیگر روغن موتور
در روغن موتور خواصی وجود دارد که بر اساس آنالیز فنی ، می توان آنها را از یکدیگر تمایز داد. به جز ویسکوزیته یا شاخص گرانروی که به صورت مفصل در خصوص آن صحبت کردیم ، در زیر به صورت مختصر به بررسی برخی دیگر از خصوصیات روغن می پردازیم.
نقطه ریزش (POUR POINT)
پایینترین دمایی که روغن در آن دما هنوز می‌تواند جاری شود را نقطه ریزش می‌نامند.
نقطه اشتعال (FLASH POINT)
نقطه اشتغال، پایین ترین دمایی است که در آن، روغن به اندازه کافی به بخار تبدیل می‌شود و با هوا یک مخلوط قابل اشتغال می سازد. به طوری که با نزدیک کردن شعله آتش، روغن در یک لحظه مشتعل و سپس خاموش می‌شود. این آزمون براي اندازه گیري میزان آتشگیري و فرّار بودن روغن صورت می‌گیرد.
نقطه احتراق (FIRE POINT)
نقطه احتراق، پایین ترین دمایی است که در آن، روغن به اندازهاي بخار تولید می‌کند که با نزدیک کردن شعله، مشتعل می‌شود و این اشتغال مدتی ادامه می‌یابد. نقطه احتراق معمولاً حدود 15 درجه سانتیگراد بالاتر از نقطه اشتعال است.
چگالی و وزن مخصوص (SPECIFIC GRAVITY)
چگالی یا دانسیته به جرم واحد حجم یک ماده اطلاق می شود که در سیستم SI با واحد Kg/m3 سنجیده می شود. در محاسبات حمل و نقل فرآورده های نفتی ، بیشتر از چگالی نسبی یا وزن مخصوص استفاده می شود. که عبارت است از نسبت وزن مخصوص ماده به وزن مخصوص آب در شرایط استاندارد.
