برای انتخاب یک روغن موتور خوب، عوامل و پارامترهای مختلفی باید مدنظر قرار گیرد. یک روغن موتور مرغوب، دارای گرانروی مناسب و ضریب اصطکاک بسیار پایین بوده و توانایی روانکاری بخش‌های مختلف و قطعات متحرک موتور را داراست. ضمنا روغن موتور علاوه بر سازگاری با ترکیبات پلیمری موجود باید دارای اثرات بازدارندگی خوبی در مقابل زنگ زدگی، خوردگی، اکسیداسیون و سایش باشد.
پایه گرانروی روغن: ویسکوزیته یا گرانروی، مقاومت سیال در مقابل جاری شدن است. از لحاظ گرانروی، روغن‌ها به دو بخش تقسیم می‌شوند.
الف) روغن‌های تک درجه‌ای: روغنی است که فقط توانایی کار در دمای بالا یا در دمای پایین را دارد.
ب) روغن‌های چند درجه‌ای یا چهار فصل: روغن‌هایی که به چهار فصل معروف هستند، توانایی کار در دمای بالا و پایین را همزمان دارا هستند.
در روغن موتور خواصی وجود دارد که بر اساس آنالیز فنی ، می توان آنها را از یکدیگر تمایز داد. به جز ویسکوزیته یا شاخص گرانروی، در زیر به صورت مختصر به بررسی برخی خصوصیات روغن می پردازیم:
چند نکته درخصوص خواص روغن موتور:
نقطه ریزش (POUR POINT)
پایینترین دمایی که روغن در آن دما هنوز می‌تواند جاری شود را نقطه ریزش می‌نامند.
نقطه اشتعال (FLASH POINT)
نقطه اشتغال، پایین ترین دمایی است که در آن، روغن به اندازه کافی به بخار تبدیل می‌شود و با هوا یک مخلوط قابل اشتغال می سازد. به طوری که با نزدیک کردن شعله آتش، روغن در یک لحظه مشتعل و سپس خاموش می‌شود. این آزمون براي اندازه گیري میزان آتشگیري و فرّار بودن روغن صورت می‌گیرد.
نقطه احتراق (FIRE POINT)
نقطه احتراق، پایین ترین دمایی است که در آن، روغن به اندازهاي بخار تولید می‌کند که با نزدیک کردن شعله، مشتعل می‌شود و این اشتغال مدتی ادامه می‌یابد. نقطه احتراق معمولاً حدود 15 درجه سانتیگراد بالاتر از نقطه اشتعال است.
چگالی و وزن مخصوص (SPECIFIC GRAVITY)
چگالی یا دانسیته به جرم واحد حجم یک ماده اطلاق می شود که در سیستم SI با واحد Kg/m3 سنجیده می شود. در محاسبات حمل و نقل فرآورده های نفتی ، بیشتر از چگالی نسبی یا وزن مخصوص استفاده می شود. که عبارت است از نسبت وزن مخصوص ماده به وزن مخصوص آب در شرایط استاندارد.
