سلام ، به سایت شرکت پارسیس سگال پویا خوش آمدید.

حمل و نقل و انبار داري روانكارها

حمل و نقل و انبار داري روانكارها

در دنياي صنعتي امروز يكي از مهمترين فاكتورهاي افزايش عمر مفيد دستگاه ها استفاده از روانكارهايي با كيفيت بالا بر مبناي توصيه سازندگان دستگاه ها است. 
اگرچه اكثر سازندگان روغن و گريس محصولاتي را با كيفيت مناسب توليد و عرضه مي نمايند، اما لازمه حفظ كيفيت روغن ها تا زمان مصرف، حمل و انبارداري مناسب است. اين كتابچه مختصر و مفيد براي آشنايي مصرف كنندگان روانكارهاي موتور و صنعتي با اصول انبارداري تهيه گرديده است. 
عناوين: 
* حمل 
* انبارداري 
* ايمني و بهداشت 


حمل 
به معناي فرآيند انتقال روانكارها از انبار فروشنده به انبار مصرف كننده است. هرگونه جابجائي روانكار در انبار فروشنده يا انبار و كارگاه مصرف كننده، قبل از مصرف نيز شامل تعريف فوق مي گردد. 
انواع حمل: 
*فله
*مظروف

به طوركلي به دليل مسائل ايمني و بهداشت استاندارد متداول بسته بندي در اكثر نقاط دنيا، به ويژه در كشورهاي توسعه يافته، به صورت مظروف است. اما در شرايط خاصي به صورت فله يا تانكر انجام مي شود. 

مزاياي حمل و انبارداري محصول به صورت فله:– صرفه جويي در قيمت اوليه روانكار 
– كاهش زمان حمل 
– تسهيل در كنترل موجودي 
– سهولت در مصرف 
– كاهش فضاي مورد نياز براي انبارداري
معايب حمل محصول به صورت فله:– احتمال آلودگي با ديگر روانكارها 
– احتمال نشت روانكار از مخزن 
– افزايش سرمايه اوليه براي ساخت مخزن و تجهيزات 
– لزوم استفاده از گرمكن براي انتقال روانكارهاي با گرانروي بالا 
– احتمال افت كيفيت روانكار در اثر خريد بيش از حد نياز و انبارداري طولاني مدت
انبارداري
به معناي حفظ محصول در فاصله زماني بين حمل به هنگام خريد تا زمان مصرف روانكارهاست. 

انواع انبارداري:
– انبارداري در محوطه باز 
– انبارداري در محوطه سرپوشيده 

به طوركلي انبارداري در محوطه سرپوشيده مناسبتر است و نسبت به محوطه باز ترجيح داده مي شود. حتي اگر فضا محدود هم نباشد،بايد بسته بندي هاي روغن و گريس را در ظرف هاي كم حجم خريداري و نگهداري كرد . 

– ناخوانا شدن مشخصات روانكار بر روي بشكه به مرور زمان تحت تاثير آب و هوا 
– نشت يا آلودگي روغن در اثر زنگ زدگي تدريجي بدنه بشكه تحت تاثير رطوبت و غيره 
– تنفس بشكه به دليل انقباض و انبساط روانكار با تغييرات دما

تنفس بشكه يكي از مسائل مهم در انبارداري در فضاي باز براي بشكه هاي ايستاده يا عمودي
است.وقتي كه هوا گرم باشد، روغن در داخل بشكه منبسط مي شود و مقداري از هواي موجود در بالاي روغن را خارج مي سازد. در زماني كه هوا سرد مي شود ،براي جبران خلاء نسبي ايجاد شده، هواي بيرون به داخل بشكه مكيده مي شود. در صورتي كه رطوبت يا آب در روي بشكه يا هواي بيرون باشد، باعث آلودگي روغن خواهد شد. اين مسئله در مورد روغن هاي عمليات ماشينكاري كه قابل اختلاط با آب هستند، بسيار با اهميت است . زيرا ورود آب باعث تسريع رشد باكتري ها در روغن مي گردد. همچنين ورود آب به روغن هاي هيدروليك به علت ايجاد خوردگي و زنگ زدگي و تسريع در اكسيداسيون روغن و… بسيار خطرناك است. همچنين اگر نياز به نگهداري روانكارها در انبار باز باشد ، بايد اصول خاصي به شرح زير رعايت شود: 

مشخصات انبار در فضاي باز :– انباركردن روانكارها نبايد در مناطق پر گرد و غبار و آلوده باشد. 
– قراردادن بشكه‌ها زيرسقف موقتي الزامي است. 
– بشكه‌ها بايد بر روي بلوك هاي سيماني به منظور جلوگيري از نفوذ رطوبت قرار گيرند. 
– بشكه‌ها به صورت افقي به حالت 3 بشكه در رديف پايين و 2 بشكه در بالا چيده شوند. 
– براي جلوگيري از تنفس بشكه ها، سوراخ هاي درب بشكه به موازات خط افقي قرار گيرند. 
– حداقل فاصله بشكه‌ها از سطح زمين بايد 20 سانتيمتر باشد.

هنگامي كه روغن‌هاي حساس در برابر سرما، رطوبت و گرما يا ساير عوامل، در معرض شرايط نامطلوب اتمسفري قرار مي گيرند و يا بشكه‌ها سرباز و نيمه مصرف شده هستند، اهميت وجود انبار سرپوشيده چندين برابر مي‌گردد. نگهداري روانكارها در محيط سرپوشيده نيازمند شرايط ويژه‌اي به شرح زير است : 
روغن‌هاي سنگين‌تر از SAE 40 يا ISO 150 همچنين گريس را نبايد در فصل سرما در فضاي باز نگهداري نمود زيرا سرما، موجب افزايش گرانروي، در نتيجه سفت شدن روغن مي شود. 
– روغن‌هاي امولسيون‌شونده (نظير بهران تراش، بهران ريس و…) را نبايد در دماي پائين (صفردرجه) و مرطوب قرار داد زيرا ممكن است خواص مواد افزودني امولسيون كنندة آنها كاهش يابد. 

انبارداري روانكارهاي فله(غيرمظروف)
به طور كلي استفاده از اين روش در صورتيكه تنوع روانكارهاي مصرفي يك كارخانه محدود و مقدارآن زياد باشد به صرفه خواهد بود. 
– در اين روش براي هركدام از روانكارها با توجه به برآورد مقادير مصرفي و تخمين تقريبي، مخازن جداگانه اي در نظر گرفته مي شود. 
– مخازن بايد بر اساس استاندارد هاي بين المللي يا استانداردهاي شركت ملي نفت ايران باشد.اين مخازن غير از شيرهاي ورودي و خروجي بايد داراي شير تخليه پائين، نشان دهنده سطح روغن و 
شير تخليه هوا باشد .در ضمن به منظور جلوگيري از زنگ زدگي و سوراخ شدن مخزن بايد از تماس مستقيم كف مخزن با سطح زمين جلوگيري به عمل آيد. 
– در صورتي كه قرار باشد نوع روانكار مخزن تغيير كند، بايد مطمئن شد كه ديواره هاي آن از روانكار قبلي به خوبي پاك شده است.در غير اين صورت اختلاط روانكارها با يكديگر باعث تضعيف مشخصات روغن خواهد شد. البته بعضي از روانكارهاي حساس مانندروغن هاي توربين و روغن هاي ترانسفورماتور، هرگز نبايد درمخزني انبار شوند كه قبلا حاوي روانكار ديگري بوده است. 
– نگهداري روغن در دماي 38 درجه سانتيگراد توسط گرمكن، مانع تجمع بخار آب و رطوبت در مخزن مي گردد.

– عوامل موثر در كاهش طول عمر روانكارها در انبار
با وجود رعايت اصول ضروري در حين عمليات حمل و تامين شرايط لازم به منظور احداث يك انبار بهينه،گاهي اوقات روانكارهاي حفظ شده در انبار، دچار فساد و تغيير مشخصات كيفي مي‌گردند كه اين امر مي تواند حتي منجر به غير قابل مصرف شدن روانكارها شود. 
مهمترين علل فساد روانكارها در داخل انبار عبارتند از: 
1 – آلودگي 
2 – قرار گرفتن در معرض دماي بسيار بالا 
3 – قرار گرفتن در معرض دماي بسيار پايين 
4 – نگهداري طولاني مدت 

• آلودگي
عمده ترين آلودگي روانكارها در انبار ،آب است.آب مي تواند در اثر تنفس بشكه ها و يا وجود درز و پارگي در بدنه مخزن وارد روغن شود. 
در بسياري از مواقع آلودگي با آب در صورتي كه زياد باشد، به صورت قطرات ريز در داخل روغن قابل رؤيت است .ضمن اينكه آب باعث كدورت ظاهر روغن نيز مي شود.. در صورتي كه امكان آلودگي غير قابل رؤيت روغن با آب وجود داشته باشد، مي توان با آزمايش ساده Crackle (تق تق)از وجود يا عدم وجود آب در روغن اطمينان حاصل كرد. 
در اين آزمايش مقداري روغن در يك لوله آزمايش تا دماي 100درجه سانتيگراد گرم مي شود. در صورت وجود آب، صداي تق تق ناشي از خارج شدن بخار آب از روغن شنيده مي شود. البته توصيه مي‌شود اين آزمايش زير هود انجام پذيرد و دهانه لوله حاوي روغن در حال گرم شدن به سمت افراد نباشد. .در اين گونه موارد براي تصميم‌گيري در رابطه قابليت مصرف يا عدم قابليت مصرف روغن، بايد با كارشناسان فني شركت توليد كنندة روانكار، مذاكره شود. طبق استانداردهاي جهاني حدود مجاز آب به صورت درصد وزني براي روانكارها مشخص شده است. 
* نكته: بعضي از روغن ها ، مانند روغن هاي ترانسفورماتور به آلودگي با آب بسيارحساس هستند و وجود مقدار كمي از آب آنها را غير قابل مصرف مي كند. 

• دماي بالاالف- گريس ها 
بعضي از گريس ها وقتي به مدت زياد در معرض دماي بالا قرار مي گيرند، روغن آنها جدا مي شود و بر روي گريس قرار مي گيرد. در صورتي كه مقدار روغن جدا شده بيش از يك درصد وزني كل گريس باشد، نبايدگريس را مصرف كرد و همزدن روغن و گريس در اين حالت به هيچ وجه گريس را قابل استفاده نمي كند. اين يعني فقط اگر مقدار روغن جدا شده ناچيز باشد،گريس قابل استفاده است. 
به عنوان مثال تبخير آب موجود در گريس كمپلكس كلسيم، منجر به تشكيل دو فاز روغن و صابون مي گردد كه گريس را غير قابل استفاده مي كند. 
ب-روغن ها 
نگهداري طولاني مدت اكثر سيالات هيدروليك، روغن‌هاي فرآيند و موتور در دماي بين 5 تا 45 درجه سانتيگراد اشكالي به وجود نمي‌آورد ولي در دماي بالاتر به هنگام تماس مستقيم با منابع حرارتي مثل كوره ها، خطوط بخار و… باعث سياه شدن روغن به دليل اكسيداسيون تدريجي مي‌گردد. 
بعضي از روانكارها مانند روغن‌هاي دنده باز كه داراي حلال رقيق كننده هستند، در اثر گرما حلال خود را از دست مي‌دهند و سفت مي‌شوند.
• دماي پائين
نگهداري اكثر روانكارها در دماي زير صفر، اغلب در كيفيت آنها، تاثير نامطلوبي ندارد. تنها مشكل عمده توزيع و مصرف روانكارهايي با گرانروي بالا و يا فاقد ماده افزودني پائين آورنده نقطه ريزش ، در دماي پائين است. در اين حالت بايد روانكار را به محيط گرمتري انتقال داد يا آنها را كمي گرم كرد. 
روانكارهاي قابل اختلاط با آب مانند روغن‌هاي عمليات ماشينكاري كه به‌دليل حساسيت ساختار تركيب‌بندي روغن‌ها، نبايد در دماي پايين‌تر از 4 درجه سانتيگراد نگهداري شوند. 
انجماد سيالات امولسيون شونده، باعث دوفاز شدن و نيز دلمه بستن آنها خواهد شد. پديده دلمه بستن در اكثر مواقع در روغن‌ها به‌معناي غير قابل استفاده بودن آنهاست. 
• نگهداري طولاني مدت
در صورتي كه نگهداري روانكارها در انبار مناسب و بر اساس مشخصات ياد شده انجام گيرد، روانكارها تا 2 يا 3 سال پس از توليد نيز قابل مصرف خواهند بود. اما به‌منظور كسب اطمينان بيشتر، بايد نمونه اي براي تعيين مشخصات فيزيكي و كارآئي روغن، به آزمايشگاه ارسال شود. 
مواردي كه ارسال روغن را براي بررسي كيفي به آزمايشگاه الزامي مي‌كند 
– ته نشين شدن مواد افزودني به صورت ژله يا مايعي غليظ در كف بشكه يا مخزن 
– وجود رسوبات يا ذرات جامد معلق در روغن 
– حالت ابري يا كدر بودن در ظاهر روغن 
– تغيير رنگ 
بارزترين مشكل تغيير ظاهر، مربوط به حالت شيري شدن روغن به علت نفوذ آب است. ضمن انبارداري طولاني مدت اين امر باعث غير قابل استفاده بودن روغن و نيز زنگ زدن بشكه و مخزن مي‌شود. زمان نگهداري روانكارها در انبار طبق جدول زير پيشنهاد شده است: 

مجدداٌ يادآوري مي‌‌گردد زمان‌هاي توصيه شده براي نگهداري روانكارها، ميانگيني كلي است و در صورت اعمال شرايط انبارداري بهينه مي‌توان اكثر روانكارها، به ويژه انواع روغن‌هاي موتور و صنعتي را در فاصله زماني بيشتر و طولاني‌تري نگهداري و مصرف نمود.

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.