سلام ، به سایت شرکت پارسیس سگال پویا خوش آمدید.

تفاوت روغن سنتتیک و نیمه سنتتیک

تفاوت روغن سنتتیک و نیمه سنتتیک

سوال اساسی که مطرح می شود این است که نسبت پاک کنندگی روغن های پایه گروه III در مقایسه با روغن های پایه گروه IV چگونه است؟ اکثر ما درباره خطرات و یا ریسک های موجود در تعویض از روغن های معمولی مخصوصا در موتورهایی که مسافت های طولانی را طی می کنند و یا از عمر آن ها چندین سال (بیش از ۱۰ یا ۱۵ سال) می گذرد به روغن های گروه III سنتتیک که حاوی PAO ها هستند، نگرانی هایی داریم. تا آنجایی که مطالعات نشان می دهند، حلال های موجود در این روغن ها و مواد شوینده آن ها علاوه بر کار پاکیزگی عملیات تعلیق و محلول کردن لجن ها و رسوبات ناشی از تولید قدرت در موتورها را نیز انجام می دهند.
اکثر روغن های موتور مورد استفاده در کشورمان امروزه مخلوطی از روغن های پایه گروه II  که هیدروژنایز شده اند و روغن پایه گروه I (تمام معدنی هستند) تولید شده اند تا حداقل های استاندادر API برای روغن های موتورهای بنزینی و دیزلی را پوشش دهند.
از آنجایی که همه روغن های حاوی روغن های پایه گروه III و گروه IV (PAOها) به عنوان روغن های سنتتیک (از ۱۹۹۹) در نظر گرفته می شوند،  هر روغنی که نشان تمام سنتتیک را مورد استفاده قرار می دهد بایستی حاوی روغن های این دو گروه و یا هر دو آن ها با ترکیبات متفاوت باشد. همچنین روغن هایی که با نشان نیمه سنتتیک عرضه می شوند باید شامل روغن های پایه گروه I و II و درصدی روغن های گروه های پایه بالاتر III و IV باشند. به یاد داشته باشید که هیچ حداقلی برای استفاده از روغن های گروه های بالا برای تبدیل روغن ها به نیمه سنتتیک وجود ندارد بنابراین درصد روغن های پایه III و IV در روغن های نیمه سنتتیک می تواند بسیار بسیار پایین بوده و البته ادعای شرکت های روغنی را پوشش دهد!
بنابراین پرسیدن این سوال که روغن مورد استفاده توسط مصرف کننده نهایی از چه روغن پایه ای استفاده می کند، از این منظر پرسشی علمی است که هیچ نشانه ملموسی برای تشخیص آن وجود ندارد. ما هیچ گاه نمی توانیم درصد روغن های گروه III و IV موجود در روغن های نیمه سنتتیک را بدانیم.
با این تفاسیر ما انتظار داریم هرچه قابلیت پاک کنندگی روغن ها افزایش یابد و همچنین تداخل روغن ها با بست های آب بندی و پلاستیکی (واشرها و …) موجود در موتور کاهش یابد درصد استفاده از روغن های پایه بالاتر ( ۳ و ۴) بیشتر است که از همین موارد به عنوان مزیت های این روغن ها می توان یاد کرد. بنابراین از این خواص ( قابلیت پاک کنندگی و نوع واکنش روغن ها با پلاستیک ها و لاستیک ها) می توان به عنوان تست هایی خوب برای اندازه گیری کیفیت روغن های مختلف بر اساس روغن های پایه گروه های بالا استفاده برد.
حالا به سوال اصلی می پردازیم: همانطور که از خواص روغن های حاوی گروه های پایه بالاتر مشخص شد، استفاده از روغن موتورهایی که تمام سنتتیک بوده و قابلیت پاک کنندگی بالاتری دارند، می تواند عمر و سلامت موتور را بیش از پیش تضمین نموده و در بسیاری از موارد صدمات ناشی از سایش و رسوبات روغنی در سیستم روانکاری موتورها ( مخصوصا در عملیات استارت) را کاهش دهند.

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.