گریس نسوز
گریس نسوز راهی جدید برای افزایش ایمنی و کاهش خطر آتش سوزی
خطر آتش سوزی در صنعت فولاد موضوع جدیدی نیست و این صنعت همه تلاش خود را برای کاهش خطر آتش سوزی در کارخانه های تولید فولاد انجام می دهد. در این مقاله ما درباره گریس نسوز و چگونگی کارکرد آن را شرح می دهیم.علیرغم پیشرفت علم در کارخانجات فولاد هنوز هم خطر آتش سوزی در کنار کارکنان کارخانه محسوس است. این آتش سوزی ها عموما نتیجه فرآیند های غیر قابل کنترل است که در آن یک منبع اشتعال زا همراه با عناصر دیگر که آتش را تشکیل می دهند وجود دارد. در این مقاله خطرات آتش سوزی با روغن گریس در کارخانجات بررسی شده و در مورد امکان کاهش خطرات با استفاده از گریس های نسوز صحبت می کنیم.
در ابتدایی ترین حالت، آتش زمانی اتفاق می افتد که چهار عنصر (گرما، سوخت، اکسیژن و واکنش زنجیره ای) موثر در آتش حاضر باشد. در غیر این صورت آتشی وجود نخواهد داشت. با این حال کنترل این عناصر در صنعت آسان نیست زیرا در کارخانه های فولاد این عناصر به صورت ذاتی وجود دارند.
در این مقاله نگاهی به چهار عنصر نام برده شده آتش می اندازیم و در مورد چگونگی استفاده از گریس نسوز برای کاهش آتش سوزی بحث می کنیم.
در صنایع فولاد همیشه آتش سوزی یک موضوع غیر قابل انکار است. گریس نسوز به علت مقاوم بودن مورد توجه بسیاری از افراد قرار گرفته است تا بتوانند محیط امن تری را ایجاد کنند.
هنگامی که آتش روشن می شود به سه روش مختلف گسترش می یابد: روش اول، هدایت است که انرژی گرمایی به واسطه تماس به ماده دیگری منتقل می شود. روش دوم جریان همرفتی است که هوای گرم به مناطق خنک تر می رود. روش سوم تابش است که در آن گرما از طریق امواج مغناطیسی منتقل می شود. همچنین طبق اظهارات آژانس ملی حفاظت از آتش سوزی چهار راه برای آتش سوزی وجود دارد:
1. خنک کردن ماده اشتعال زا
2. مانع شدن از ورود اکسیژن
3. مانع شدن از رسیدن سوخت
4. شکستن واکنش شیمیایی
در صنایع فولاد برای جلوگیری از وقوع آتش سوزی از روش اول یعنی خنک کردن ماده اشتعال زا استفاده می کنند. استفاده از گریس نسوز باعث حذف سوخت می شود به این دلیل که گریس یک روان کار مبتنی بر روغن معدنی است به همین دلیل یک سوخت خوب محسوب می شود. گریس نسوز در برابر آتش مقاوم است و نمی تواند به عنوان سوخت مناسب تلقی شود زیرا نوسات کمتر و وزن مولکولی بیشتری نسبت به محصولات معدنی دارد.
منبع سوخت جامد یا مایع برای اینکه بتواند به عنوان سوخت عمل کند به تبخیر از محیط وابسته است. فشار بخار کم در دمای بالا باعث کاهش عملکرد روغن می شود. علاوه بر این گریس های مقاوم به آتش از موادی هستند که دارای هدایت حرارتی هستند که نیاز به انرژی بیشتر برای رسیدن به درجه حرارت احتراق دارند.
هدف و طرح نهایی
هدف از نوشتن این مقاله، ارائه اطلاعات در مورد گریس نسوز و استفاده آن در ماشین آلات فولادی است.
ماشین آلات کارخانه ای به چهار دسته تقسیم می شوند:
· ساخت آهن
· ساخت فولاد
· رولینگ
· واحدهای کمکی
با توجه به فرآیندهای مختلف در این چهار گروه تجهیزات و عوامل محیطی آن ها هم با هم تفاوت دارند در نتیجه در هریک از چهار گروه روانکاری باید به شیوه خاصی صورت گیرد.ساخت آهن ترکیب مواد خام، کوره های کک، کوره های انفجار و غیره را به دنبال دارد. در نتیجه نیاز به تجهیزات مقاوم به درجه حرارت بالا، موارد خوردنده و ساینده احساس می شود. علاوه بر این ماشین آلات باید بار شوک های سنگین وارد شده را بتوانند تحمل کنند.
در ساخت فولاد، کوره های انفجاری، کاسترهای بدون توقف، مواد آهکی و غیره استفاده می شوند. می توان گفت روند ساخت فولاد و آهن به هم شبیه هستند با این تفاوت که در ساخت فولاد آب هم به عنوان یک پارامتر وجود دارد.انواع مختلف تجهیزات نیاز به مقدار زیادی از روان کننده ها دارند که عمدتا این روغن ها بر پایه روغن های معدنی و یا مصنوعی می باشند. در مقالات قبل در مورد موارد استفاده ی گریس کاملا توضیح دادیم اما نکته اینجاست که استفاده از گریس های معمولی در کارخانه ها می تواند باعث آتش سوزی شود.
گریس نسوز عملکردی مشابه استرها دارند و برای رسیدن به دمای احتراق به مقدار زیادی انرژی نیاز دارند. گریس نسوز در واقع یک روغن مقاوم است که در برابر آتش یک منبع سوخت محسوب نمی شود و هیدروکربن های قابل احتراق از فرمول آن حذف شده اند.