Category : روانکارهای صنعتی
آنچه به عنوان روغن یا روانکار در صنعت یا خودرو مورد استفاده قرار می گیرد درواقع ترکیبی از مواد نفتی مختلف است
روغندندهها به‌طور کلي به دو دسته‌ي روغندندههاي صنعتي و روغندندههاي خودرو تقسيم ميشوند.
به معنای فرآیند انتقال روانکارها از انبار فروشنده به انبار مصرف کننده است. هرگونه جابجایی روانکار در انبار و کارگاه فروشنده یا مصرف کننده،
تنوع روغن و ماده تغلیظ کننده باعث شده است تا انواع مختلف گریس با کارآیی گوناگون ساخته و عرضه گردد.
در دنياي صنعتي امروز يكي از مهمترين فاكتورهاي افزايش عمر مفيد دستگاه ها استفاده از روانكارهايي با كيفيت بالا بر مبناي توصيه سازندگان دستگاه ها است.
روغن دنده مخصوص نوع خاصی دنده هیپوئید که هم اکنون کمتر ساخته می شود و خارج از رده است.
گرانروي اولين و مهمترين ويژگي است که در کار با روغن‌ها بايد در نظر گرفته شود. داشتن گرانروي مناسب براي روغن موتور در شرايط مختلف دمايي کارکرد،
روغن موتور: کشورهای پیشرفته غربی و به ویژه آمریکا، از سالهای دهه ۱۹۵۰ استانداردهای روغن موتور را تهیه و عرضه کرده اند.
ویژگی های مورد انتظار از روغن های مناسب برای روانکاری به شرح زیر هستند: دارای گرانروی مناسب و ضریب اصطکاک بسیارکم باشند. در مقابل حرارت مقاوم باشند و اکسیده نشوند. خاصیت پاک کنندگی مناسب داشته باشند و پس از کارمداوم ،تحت تاثیر حرارت زیاد،تشکیل مواد لجنی و رسوبات در لابه…
تشکیل لایه ای از روغن با ضخامت مناسب بین قطعات متحرک به منظور به حداقل رساندن اصطکاک و ساییدگی قطعات در حین کار.